வலிக்காமல்
சலிக்காமல்
நினைவுகளிலிருந்து அற்றுப் போகாமல்
நிஜம் பூத்த மலர்களின் -
வாசம்தொடும்,
வரலாறாய் மட்டும் மிகாமலும்,
முன்னேற்றப் படிக்கட்டுகள் நிறைந்த
பல்லடுக்கு மாடிகளின் முற்றத்தில் -
மல்லிகைப் பூக்க,
ஒற்றை நிலாத் தெரிய,
மரம் செடி கொடிகளின் அசைவில் -
சுகந்தக் காற்று வீசும் -
தென்றல் பொழுதுகளுக்கிடையே
வஞ்சனையின்றி -
உயிர்கள் அனைத்தும் வாழ
யாரையும் நோகாமல் ஒரு – கனவேனும் வேண்டும்!!
அவள் ஓடிப்போனாள்…
அம்மாவும், அப்பாவும் கூடி
அழுதார்கள்
அப்போதும் கூட
'என்மகள்' என்று
தான் அம்மா சொன்னாள்.
வல்லரசுகள் இரண்டும்
கூட்டணி சேர்ந்துகொண்டும்இடியும் மின்னலும் இல்லறத்திலேயே
வீட்டில் ஒளி தரும் தீபங்களோ
நிம்மதி விளக்கினை
அணைக்கும் முயற்சியிலேஅடக்கும் முயற்சியில் மாமியார்களும்சுதந்திரம் பேசிக்கொண்டே மருமகள்களும்எண்ணும் இல்லத்திலே என்றும் வீசுமே
தன் இளமை பருவம் மறந்த பெரியவர்கள்
தன் தாயின் முதுமையை மறந்த சிறியவர்கள்
தலைமுறை தலைமுறையாய்
தொடரும் குடும்ப பூகம்பங்கள்
மகளாய் மருமகளையும் தாயாய் மாமியாரையும்மணமுள்ள பூங்காற்று ...~ அன்புடன் யசோதா காந்த் ~
